امروز صبح با این شعر از خواب بیدار شدم: - خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند و دست منبسط نور روی شانه ی آنهاست. - نه٬ وصل ممکن نیست٬ همیشه فاصله ای هست. اگرچه منحنی آب بالش خوبی است برای خواب دل آویز و ترد نیلوفر٬ همیشه فاصله ای هست. دچار باید بود وگرنه زمزمه ی حیرت میان دو حرف حرام خواهد شد. وعشق سفر به روشنی اهتراز خلوت اشیاست و عشق صدای فاصله هاست. صدای فاصله هایی که غرق ابهامند...(سهراب)
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
یه فرقی دارن با هم . ۲ متر رو میتونی با یه جهش از بین ببری . اما ۹۹۸ کیلومتر نیاز به پرواز داره.
آره فرق داره...
تعداد قدما...
دوری نفسا...
فرق داره...
هر چند فاصله همیشه فاصلست...!
+ما باز خونمونو عوض کردیم!
farghi nist!migi chera?
vazehe chon rahi nist baraye payane faseleha
چمیدونم بابا!
میان بهار زمستان تفاوتی نیست وقتی بذری برای رویش نباشد
وقتی فاصله همیشه باعث تنهاییست دو متر و 998 کیلومترش فرق ندارد. فاصله هم ساخته ی دهن ماست. تو می دونی!
کلا این که فرقی داره یا نه چه فرقی داره؟
دو سانت بیشتر از بقایای دردنامه های بی کرانه است.
فرقش در تعداد پاکت های توی راهست فقط..
اینم یادم اومد:
امروز صبح با این شعر از خواب بیدار شدم:
- خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند
و دست منبسط نور روی شانه ی آنهاست.
- نه٬ وصل ممکن نیست٬
همیشه فاصله ای هست.
اگرچه منحنی آب بالش خوبی است
برای خواب دل آویز و ترد نیلوفر٬
همیشه فاصله ای هست.
دچار باید بود
وگرنه زمزمه ی حیرت میان دو حرف
حرام خواهد شد.
وعشق
سفر به روشنی اهتراز خلوت اشیاست
و عشق
صدای فاصله هاست.
صدای فاصله هایی که
غرق ابهامند...(سهراب)