ریاضی ۲

امروز دلم برای استرس دو روز مانده به امتحان ریاضی ۲ تنگ شده!و هیچ کس نمی فهمد معنی این چیست!

اتفاق به ظاهر نه چندان مهم،تاسف بسیار زیاد

و همه خوشحال بودند و کیک و کادو و دست زدن های بدون وقفه.کسی سوال کرد اینجا چه خبر شده؟و کس دیگر جواب داد ۲۳ سال از تاریخ تاسیسش می گذرد.چه تاسف بزرگی.۲۳ سال گذشت و دریغ از یک دست آورد مهم٬ ۲۳سال و هنوز سردرگمی!و جالب تر از همه اینکه همه ساکت شدند وقتی پرسیدم:دلیل این همه شادی برای یک اتفاق نه چندان مهم چیست؟ 

--------------------  

حس خوبی ندارم. 

لطفا،فقط همین یک بار صبر کنید تا آهنگ وبلاگ load شه و گوش کنید بهش.با حس امشبم همخوانی عجیبی داره.

به پریا

 تا به حال به این فکر کردی که تمام دنیا می تونه صرفا ساخته ذهن ما باشه؟و اینکه مثلا همین نوشتن این پست خطاب به تو می تونه برخورد ذهن ما باشه.البته مسلما منظورم از ذهن،مغز نیست چون فکر نمی کنم یکسری پروتئین و غیره قابلیت این کار رو داشته باشند.می دونی مدت هاست دارم به این فکر می کنم که این دنیا واقعی نیست.ساخته ذهن ماست و دلیل اینکه نمی شه حقیقت این دنیا رو کشف کرد اینه که اولا این دنیا بصورت حقیقی وجود نداره،دوما «ما» ی واقعی داخل اون نیستیم پس نمی تونیم به چیزی که داخلش نیستیم یا حتی نزدیک بهش،برسیم.فقط به قول دوستی،چیزی که هنوز معلوم نشده اینه که من واقعی کجاست! 

--------------- 

این یک مکمل برای درک مفهوم من واقعی بود.

دانسته ها و نادانسته ها

مریدی شیخ را پرسید:یاشیخ!مهم ترین چیزی که می دانی چیست؟

شیخ گفت:این که مهمترین چیز در زندگی این است که بدانی چه می خواهی و همواره پیرو آن باشی. 

مرید پرسید:ای بزرگ مرد!مهم ترین چیزی که نمی دانی چیست؟

شیخ پاسخ بداد:این که چه می خواهم!