بخشش!

گاهی فقط فکر می کنم به تمام اطرافیانم و همه اونا رو به خاطر تمام بدیهایی که به من کردن می بخشم.نه به خاطر اینکه طبع بلند و بخشنده ای دارم,یا اینکه آدم فداکاری هستم.فقط برای اینکه دیگه بهشون فک نکنم.شاید اینجوری حداقل بتونم تعداد دادگاهای روزانه ی ذهنمو کمتر کنم.هر چند مطمئن نیستم جواب بده.فقط اینو مطمئنم که حتی بخششم چیزی از نفرت من نسبت به اونا کم نمی کنه.