تو

تو که باشی همه چیز آرام است.این را خیلی وقت پیش فهمیدم.اما هنوز نمی فهمم چرا هیچ چیز آرام نیست.

به او که می خواند

اینجا و تمام اماکن زندگی ما به خاطر شما باز مانده هنوز.والا صاحب خانه خیلی وقت است حکم تخلیه را زده توی صورتمان!

رحم کن!

ما که پیدا نکردیم محله ی عاصفشان را، چه رسد به درشان و خاک درشان!شما بیا و عجالتا رحم کن!

یاد تو

من اگر اشک به دادم نرسد می شکنم

زیر این سقف کبود

زیر این سلطه ی سنگین سکوت

اگر از یاد تو یادی نکنم...

تک و تنها به خدا می شکنم.

س.ا

سهمیه ی سالانه

ای سهم 2 روزه ی من از هر سال ،ترسم از آن است که قبل از درک حقیقت تو، سهمیه ام قطع شود.

به درخواست یک دوست-به دلخواه خودم

عذاب برگشتن به لذت آمدن می ارزد!این را  قطار ۵۰۰۰ تومانی ٬ ۱۲ ساعت زمزمه  کرد!

سمفونی انتظار

قطعا روزهای زیادی می گذرند به انتظار و خیال و سهم من از تمام این روزها فقط ۳ روز است در سال!و سال بعد ۴ روز و سال بعد ۳ روز و این ریتم ۴/۳ ادامه دارد کماکان! 

آرامش استعاریک!

آرامش استعاره ای از چشمان توست ،  

- تو از جون این دنیا چی می خوای؟ 

- یک جفت چشم که فقط به من نگاه کنند!

فاصله

 ۲ متر با ۹۹۸ کیلومتر چه فرقی دارد،وقتی فاصله همیشه باعث تنهاییست.

غروب های رنگی

غروب های خاکستری مختص همینجاست.و همینجا هرجایی است که تو نباشی. 

 غروب های با تو بودن اما رنگی است.

دوری

بوسه هایت طعم گوشی تلفن گرفته.دوری خیلی سخت است.

بهترین!

عجب خری هستی که بهترینت منم!